Σκοτάδι ,αγέρας ,κρύο ,βροχή
και αφρός μανιασμένος
Το μπλε γίνεται μαύρο με λευκή κατάληξη
Βουητό ,φόβος
Μια επιφάνεια με ανοιχτό στόμα που λυσσομανά από πείνα
Και από κάτω η ζωή κυλά αβίαστα
Είμαι μέσα στην δίνη του
Πνίγομαι στα σάλια του
Πολεμώ να γαντζωθώ μα γλιστρώ κατρακυλώ ,φοβάμαι .
Πίνω, καταπίνω, αγωνιώ .
Κι ύστερα..
Ο αγέρας κοπάζει ο αφρός μαζεύει τις στάλες του
Το μαύρο γίνεται μπλε ξανά
Ο ήλιος ζεσταίνει την επιφάνεια
Ανοίγω τα μάτια και κοιτώ την ομορφιά της
Χαμογελώ στην αντοχή μου
Χαιρετώ την γαλήνη της και ξαπλώνω στην ζεστή αγκαλιά της
Στην φουρτούνα πολεμώ
Στην γαλήνη ησυχάζω
Πάω ...
Όπως πάει.
